پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، در تحقیقات اخیر خود، به نقش محافظتی پروتئین STING در افزایش طول عمر و حفظ سلامت سلولی پی برده‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد که STING، به عنوان یک حسگر سلولی برای تشخیص DNA خارج از هسته، می‌تواند فرایند خودخوری (آتوفاژی) را تقویت کرده و در نتیجه، سلول‌ها را در برابر عوامل استرس‌زا محافظت نماید.
به گزارش دپارتمان اخبار علمی رسانه فناوری تکنا، پروتئین STING به عنوان یک سیستم هشدار اولیه در سلول‌ها عمل می‌کند و در صورت تشخیص DNA در خارج از هسته، فعال می‌شود. فعال شدن STING منجر به پاسخ التهابی می‌شود که به مقابله با تهدیداتی مانند عفونت‌ها، استرس سلولی و سرطان کمک می‌کند.
اگرچه پاسخ‌های التهابی کوتاه‌مدت ناشی از فعال شدن STING برای حفظ سلامت ضروری است، اما فعال شدن مزمن این پروتئین می‌تواند با بیماری‌های عصبی و سایر اختلالات مرتبط با افزایش سن همراه باشد. برای درک بهتر نقش STING در پاسخ به استرس‌های سلولی، پژوهشگران به بررسی جامع پروتئین‌های درون سلولی پرداختند. نتایج این بررسی نشان داد که فعال شدن STING منجر به انتقال دو عامل رونویسی به نام‌های TFEB و TFE3 به هسته سلول و در نتیجه، افزایش تولید لیزوزوم‌ها می‌شود.
لیزوزوم‌ها اندامک‌هایی درون سلولی هستند که نقش کلیدی در فرایند خودخوری (آتوفاژی) ایفا می‌کنند. آتوفاژی به عنوان یک سیستم پاکسازی سلولی، مواد زائد و آسیب‌دیده را از سلول حذف می‌کند. افزایش تولید لیزوزوم‌ها در پاسخ به فعال شدن STING، منجر به تقویت فرایند خودخوری و بهبود عملکرد سلولی می‌شود. ارتباط قوی بین لیزوزوم‌ها، خودخوری و طول عمر نشان می‌دهد که نقش محافظتی STING در تقویت این فرایندها، برای حفظ سلامت و افزایش طول عمر حیاتی است.
در حال حاضر، درمان‌های مسدودکننده STING برای درمان بیماری‌های مرتبط با افزایش سن مورد بررسی قرار دارند. با این حال، یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که این رویکرد ممکن است عوارض جانبی ناخواسته داشته باشد، زیرا با مهار عملکردهای محافظتی STING همراه است. در عوض، هدف‌گیری انتخابی اجزای خاص مسیر التهابی پایین‌دست STING می‌تواند رویکردی موثرتر برای حفظ عملکردهای مفید این پروتئین باشد.
وجود پروتئین‌های TFEB و TFE3 در طیف گسترده‌ای از موجودات نشان می‌دهد که مکانیسم تقویت خودخوری توسط STING، یک مکانیسم محافظتی باستانی در سلول‌ها است. این کشف جدید، درک ما را از مکانیسم‌های محافظتی سلولی در برابر پیری و بیماری‌ها افزایش می‌دهد و می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید برای بیماری‌های مرتبط با افزایش سن کمک کند.
پژوهشگران بر این باورند که استرس خفیف سلولی که منجر به فعال شدن STING می‌شود، می‌تواند به عنوان یک مکانیسم طبیعی برای حفظ سلامت سلولی عمل کند. مشابه ورزش که با ایجاد آسیب‌های جزئی به عضلات، باعث تقویت آنها می‌شود، استرس خفیف سلولی نیز می‌تواند با فعال کردن مکانیسم‌های ترمیمی، به بهبود عملکرد سلولی و افزایش طول عمر کمک کند.
برای مشاهده تازه ترین خبرها به صفحه اخبار علمی رسانه تکنا مراجعه کنید.
منبع خبر کشف پروتئین جدیدی که در افزایش طول عمر و حفظ سلامت سلولی نقش دارد پایگاه خبری تکنا به آدرس تکنا میباشد.
تکنا
پژوهشگران دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، در تحقیقات اخیر خود، به نقش محافظتی پروتئین STING در افزایش طول عمر و حفظ سلامت سلولی پی برده‌اند. این مطالعه نشان می‌دهد که STING، به عنوان یک حسگر سلولی برای تشخیص DNA خارج از هسته، می‌تواند فرایند خودخوری (آتوفاژی) را تقویت کرده و در نتیجه، سلول‌ها را در برابر
منبع خبر کشف پروتئین جدیدی که در افزایش طول عمر و حفظ سلامت سلولی نقش دارد پایگاه خبری تکنا به آدرس تکنا میباشد.